W czasopiśmie Wood Science and Technology ukazał się artykuł autorstwa trójki naszych grupowych kolegów: dr. Jamalabadi, dr Zabari i prof. Bratasza, dotyczący tzw. nasycenia siatki spękań w obrazach na desce.
Obrazy na desce to wielowarstwowe struktury złożone z podobrazia, gruntu, warstw malarskich oraz werniksu. Ze względu na swoją wrażliwość na wahania klimatu w ich otoczeniu obrazy na desce zgromadzone w kolekcjach muzealnych w większości pokryte są siatką spękań, tzw. krakelurą. We wcześniejszych badaniach (Krzemień et al., 2016) udowodniono, że krakelura stabilizuje się po określonej ilości cyklicznych wahań wilgotności względnej. W związku z tym, charakterystyczna siatka powstaje prawdopodobnie w pierwszych latach po namalowaniu obrazu.
W świeżo opublikowanym artykule nasi badacze zanalizowali strukturalną odpowiedź warstwy malarskiej pokrytej prostokątną siatką spękań na obciążenia związane z klimatem. W tym celu posłużyli się trójwymiarowym modelem numerycznym, który został skonfrontowany z wynikami otrzymanymi z pomiarów laboratoryjnych wytworzonego obrazu na desce, poddanego ekstremalnym wahaniom klimatu w komorze klimatycznej. Badania były prowadzone dzęki projektowi GRIEG.
Otrzymane rezultaty rzucają więcej światła na procesy odpowiedzialne za tworzenie krakelur, a dzięki temu, że zostały opublikowane w formie open access, każdy z naszych czytelników może się z nimi zapoznać!
Link do publikacji: https://doi.org/10.1007/s00226-021-01328-z